Un amigo de pobo Teño por costumbre amigar con xente do mais singular,quizais este de quen vou falar deixevos boquiabertos.Asi pra empezar,o seu pobo non ven no mapa marcado cun circuliño mais ou menos pequeniño.Ao seu puxéronlle duas rallas a modo de cruz.Uná entre montañas,e a outra áta o fondo dun lago.Como lle gusta tanto estar elí vai solo uná vez o ano,e ten que ser o 15 de agosto.En lugar de pasear polo pobo,el que non esta louco pero seria pra volverse,recorreo por riba.Como por riba?.Voando?..pois non..nadando e contendo a respiración ata uná illa solitaria..querendo estar con xente.Porque malvenderon o pobo pra beneficiar a pouquiña xente,durante 76 anos,eles fóronse a buscar a vida lonxe.Inda que pra nos sea dificil entender oxe en dia como uná inxustiza tal quede impune.Son tan boa xente que ata lle fixeron un documental precioso,como tamén o é a xuntanza a beira do pantano de o solagado pobo de Albergueria.https://ww.albergueria.es/. Esto tamén nos pudo pasar a Nos,como casi lle ocurriu o Balneario do Mondón,con mais sorte que a Ferreria,e as pontes e muiños que descansan baixo a auga,que non nos parece pertenecer.Dia 15 de agosto ROMERIA EN ALBERGUERIA.Un abrazo a os Alberguerieños-@s,sentido e solidario. O Neno |