Larouco - Orense

Acabase-me de ocurrir o por qué a xente de pobo falamos mais alto que as persoas da ciudad (hay menos ruido)..Lle é que os espazos eiquí son mais grandes que esos mini pisos onde soio podes susurarr.
Viva Larouco, o seu silencio o seu eco..ou os nosos verros.

O Neno dos Zoelas

Eu xa me dira conta, jajja, ata a perra ladra mais o chegar o piso!
Vémonos estes dias neno?
Recibiches as fotos que che mandei o correo?

Claro que subirei.O raro de oxendia é,.. que teño os fillos de visita.
Dedicare-me algo a eles eiquí..,logo satisfarein o meu xefe é poñome en camiño pra-í que ai tarea.Ordiás reguein-lle as patacas recén plantadas
(duas veces)..é casi que me zospia,..(dice que asta que engromen).
Recibín as fotos ó que non sabrás e pra onde foron as lágrimas, se pra dentro ou pra fora..pero sentin-me ben de verdad.
Agradecerei-cho en persoa.Oie..anotate a chocolatada..guapiña.

O Neno

Oxe tiven oportunidade de falar con alguén de Valdín.Na conversa me preguntou si conocía eu a Rosa do Belarmino (a nosa sanadora q.e.e.).
Aquela señora en Seoane era un´a garantia pra calquer doenza muscular ou ósea.Recordo como decía que estiraba o meu pé con unto e sal pra quitar-lle aquel "aire" maligno do inchazón.Esta xente tiña que áber amosado o seu coñocemento sobor situar un óso no seu lugar é vendalo ben dispois.No pobo oubo mais xente que axudou en partos, a moribundos ou a calquer necesitado..é desinteresadamente.Era un´a bendición ter a esta xente con nós, ou orgullo pra nos oxe de estos orixenes comuns.
Saudos a todos, especialmente un abrazo o Bombo..que tamén sabe el.

O Neno

Neno esta muy ben recordar esta gente, gente boa como queda pouca.

Naxiño fixade-vos como de febreiro (992 visitas) a abril (2.514),..todos colaboramos pra facer mais grande Larouco.Case que o triple de afluencia.É un mérito de TODOS NOS..ter ben mantido este lugar.Un abrazo a todos e un bico a todas por éste noso logro.
Participade..que se metemos gamba..,comemo-la no rio.

O Neno
(¡satisfaxxon!)

Xa dende pequeno tiña uná inquedanza cando comía pipas no atrio.
¿Cómo é posible que no cú da bolsa sempre queden "as peladas"?.
Estas ocupan menos volumen e tein maior peso proporcionalmente.,
por eso co paquete en vertical fainas irse correndo pro fondo.
-"Si estudiaras" me decían é -"te deixaras de perder o tempo co as pipas".
J.Miguel de Seoane alégrome saudarte.Xa faremos un fio de manantiais,regueiros,fontes,porracas,e tamén dos nosos rios.
Temos de todo.E,si non aparece auga abaixo..aberá que mirar por riba.
Naxooo da gusto mollarse..va que si.


O Neno

Poucos recordareis aqueles anos 60 ná Cooperativa., con aquela carpa branca é bermella a lamparons.Nunca unés nativos(como nós),estubemos con unás fieras tan descoñecidas como aquelas.Viñeron serpes,macacos, cabalos a-poniados é cebras.O mais forte os leons,..joo.., ruxir ruxian., si ben tiñan a melena calva,porque se decía que eran veteranos que viñan de rodar con Tarzán "Las fuentes del Kagera".Ó domador excedíase de autoridad con aqueles bigotes,..é os felinos parecian mininos que se engatusaban con uná freba.Tamén aconteceo ó caso dos trapecistas.,..resulta que ún soltou a outro que dician rasbou por enriba da cooperativa átas viñas da torreta.Resulta que ése,tan soio quedou clavao na montaña de bullo da vendima.Ó que quedou en terra dixo..que de trapecista,él soio pendularia como un trianguliño.Dós pallasos recordo o bico que lle estamparon a meu aboo na frente..,viña detrás outro pallaso ainda peor que daba moitos biquiños mas pequeniños pero en multitud,..ojj..pasoume rasbando.
Fóronse envoltos en aromas e peidos de colores.,..pero désto soi se recordan alguns.Cando nos ibamos sonrintes delí,..uná que iba moito a misa dixo que nunca estubemos tan próximos duná pasaxe da Biblia..
El Arca de Noé.(Diríao por ó aserradero do Kike e mais os bixos).
Olliño..pra o que me fode a típica xardiñeira do cementerio(3ªvez).Non vai ir o ceio.,..é non vai poder con un vivo como eu que que me late a misma sangue de aqueles que fun ver.Paz duná vez.Jod..
"..que alegraba siempre el corazón".

O Neno

Bonitos recordos Neno que che duren moitos anos
Un saudo

O ilustre señor veciño de Larouco Pedro "Cotas", é un dos meus mais admirados.Non lle coñozo familia no pobo a este óme quixotesco.
Saía pouco da casa porque era un tanto ermitaño.Nós de cativos proveíamolo de lagartos e culebras do camiño do rio, porque peixes non comía.,.pois preferia aquelas sardiñas en lata grande que duraban o mes enteiro.Era eu quen lle colgaba no alambre do corredor aqueles manjares.
Parece que non asimilou ben quizais a guerra,e probablemente un desengaño de amor.Decíase del que de novo era ó mais aposto e intelixente.Vin escritos seus e alucinaríais con esa perfecta caligrafia.O motivo da miña simpatia por el é a musica.Recordámolo moitos aquelas festas do dia oito, coa seu atril, partituras e batuta., sempre aparecia con puntualidad meridiana ano tras ano.Núna ocasión un músico reióse de el o velo didiante da orquesta pero mirando pra nos, e dirixindo con marcialidad ábitual aquel pasodoble "Islas Canarias".
Apresureinme eu en decirlle que él miraba pra nos por que dirixía os nosos oidos como un intérprete de sordomudos pra perpetuar aquelas melodias no noso recordo.Tanto aprendín de tí que collinlle afición a música..xa que é un medio que da cordura, ánimo e bon entender a xente.Aquel saxofonista actual que che podía valer seria da Soul Jazz Orchestra..en temas como "Gets" ou "Red Light"(convido-vos a que ó escuteis)..en ónor a Pedro de director.Ai,quen non sepa que tras aquelas maos que blandian á acha cortando leña, tamén foron as que nos salpicaron aquel bon gusto pola música., é busquen uná parte gris na sua vida, quizais por a sua desexada incomunicación con poso de alcól. Cando pregunto por él non saben decirme se sigue no asilo ou morreo.Sabedes..esta xente é mítica nunca morrerá mentras eu viva ou ó recordo do pobo lle chegue. Admírote "Cotas" por aposto,culto,sensibilidad musical,..é ese bon apetito.

O Neno

Neno si queres saber mais cousas do COTAS podellas preguntar a miña nai,seguro que che contestara a moitas preguntas.

Naxo dasme uná boa idea,e inda pra mais vou facerlle mais preguntas.Mirarein si esta por elí Dionisio pra acompañarme.
Será un placer estar con eles cando libre algo de tempo.
Vés como van coincidindo ben as cousas ata xullo .
Puxen unás fotos que nos singularizan bastante.,como tamén o é o meu lema.. "O Bon esta por Vir".

O Neno

O final vou ter que felicitaros a os Barcelonistas..pero que non se entere naide "fora do foro".Vai.. Felicidades ala.

pedro o COTAS morreo xa fai moito tempo no asilo do carballiño. da familia quedanlle sobriños espallados pola pel do toro(ESPAÑA).BOMBO.

Como non vexo a naide..vóume pro Valello..
si quereis auga..axudo a enchelo.

Neno

Si non veis a ningen volve mais tarde.....
E ten quidao ca auga do Valello que sale moi fria.

Cantos recordos de un golpe, o cotas ( mais de unha vez comimos na sua casa cebolas en vinagre). O valello era un dos sitios mais concurridos do pobo recordo irme a meter nas pozas pra refrecarme ainda que se estuvera lavando a roupa no mesmo momento (eso si ca bronca das que estaban lavando). A das pozas augas milagreiras son eu neno, necesito algo de informacion para non gastar os cartos en medicos que me miren a espalda e non me den soluccion ( tomese voltaren ). A señora rosa mais de unha vez fun para que me colocase os tendois no seu sitio, entrar coxeando e salir como unha "rosa" ven a estraño, a pena he que naide quedase ca sua sabiduria e como siempre perdemolas cousas e sabemos despois o que perdemos. Bueno un bico pra todos, e si pode ser tapen saber o estar na conversacion da nai do nacho.Un biquiño Nachiño.