Dispois d'o retiru Estuvi mutus días sin escribil en o foru, porque me he dedicau a leel, cumu vos dixi, os escritus anteriores, p’a vel un poicu comu diba a coissa. Desde marzo d’esti anu hay ná menus que 26 - 27 páginas (¡cúmu chalreais!); en ca unha de‘las poi habel cumu unhos 45-50 mensajis o escritus, ya que sólu ponin una reseña. Istu didi mutu d’os participantis, porque ei he entrau en otrus forus de lugares con os que teñu relación y apenas hay ná. Pur isu mismu m’a levau mutu tempu, máis d’o que hubera quiríu. Si as hubera liiu antis, nun hubera tíu niñuna duda de quin era Cancheira, porque sei hermanu pequenu confesó que era un cerrumicli. Me pareci que ha habíu algunhas polémicas y parrafás interessantis, comu a dos mulinillus que quirían poñel por ei arriba. O a do ponti dos buticarius. Otras polémicas comu aquela de si Jorge Manrique copió as coplas de pié quebrado de un chinu nos sobrepasan. ¿Qué máis nos da a nos isu? Tamén aquela de quin é o nun é poeta o sólu versificaol, si algunhos traballus son compatiblis con a poesía o non. Sin duda niñunha isu é opinabli. Y ei opinu que Cancheira é un bó poeta. Hubu otra sobre fregar a loiza, que agora con esis bichus que se chaman lavavajillas (lavaloiza tiñamos que idil nossotrus), ya nun ha lugal. Otra sobre a forma de escribil en mañegu que logu se aclaró algu. Me gustó mutu una acta de expediente que hay pur ei; dondi se ve una gran imaginación y muta perspicacia, sutileda, vista, sagaciai e ingeniu por parti d,o autor. ¿quin será esi homi o muller? Istu tó ditu baixu a minha opinión, (sólu minha), que – entendu - puera nun sel compartía por otrus. Tamén a que s’a liau con aparcal o non n’a praza. Hay sobre o tema máis de 60 intervenciós. Se ve que hay opiniós pá tos ( y patás). ¿De verdáis creéis que catordi o quindi cochis que cabin n’a praza solucionan o aparcamentu en o lugal? En fin agora é cuandu (en tempu y forma, que diría un letrau o picapleitus) quero entral a esti foru. Esperu boas coissas de él. A mí me resulta unha maravilla volvel a recoldal coissas que caissi tiña ulvias. ¡Gracias a quin nos as recorda mutas vedis!. Tal vé os que tenin menus anus, de algunhas coissas o de algunhos personajis acassu hayan oiviu falar pero nun os coñoceran. Tamén a isu le poemus chamal memoria histórica. Bos días a toos.
|