A Festa da Cru Bindita A talla da Cru,nos fai miral a o ceu y sintil esperanzas.Así me disiu un-a ve un do lugal,que nunca diba a misa,pero que anu tras anu,subia y basiaba a ermita pa acompañala.Ei le disi que si tamen a recordaba en o Norti y me disiu que si. En a millol fecha,cuandu a primavera explota,volvemus a mirala y entre serras y cánticus de perdón,mañegus y forasteirus encontran en ela,recordus,vivencias afectus y purque non,esperanzas. Mutus comu o nosu MUÑU,féndusi MAYORDOMUS a querin honral con forza y compartin aligrias con os demáis.Isu e muy lindu. Qué boo día dis a pasal.A mi tamén me gustaría pero un-a das miñas locuras fai CINCUENTA anus(ei tiña 24),fidu que en un lugal de Extremaura(Cordovilla de Lácara) cerca de Mérida,dondi estuvi de Maestru Alfabetizaor,con meis alumnus,se me ocurrera fundar un-a ROMERIA dedicá a os Santitus Justo y Pastor y e hoiyi un-a das festas mais importantis da Provincia.Fay 25 anus tuvi que dil a fel o Pregón.Fai seis tuvi que volvel.Esti anu´, fendu ya 50 me volvin a pil que vaya pa fel o pregón en a plaza o sábau dia dois. Estaré pensandu en o lugal.Ma cordaré de toos y sin ulvial as pichorras,poeis pensal que debasiu de mutas encinas,tamén me esperan boas turtillas,milloris chuirizus y tamén abrazus dun lugal que pur cumplil mais alá do debel,sabi querelmi y nunca mulvia i isu nun ten preciu. Que o paseis BEN.Abrazus pa tos. Gonzalu |