FESTA dos FURISTAS Aiel tuvi un-ha conversación telefónica con nosu contertuliu Chitu, y me contó algu d´a festa que tuvestis. Lástima de nun puel habel asistíu, pero otras radôs m´o fideran impusibli. Me alegru de que os o pasaráis ben. He estáu esperandu vel algun-hos retratus, pero en vista d´a tardanza, vos poñu estas brevis líneas. O asuntu é que, cuandu chega o Novu Anu (nos eidemus ANI NOVU), a xienti (tôs nosotrus tamén), fai propósitus, promesas de fel algun-ha coisa nova: aprendel (o melloral) inglés, deixal de fumar, fel algu de ejerciciu, etc. A o que voi, ei tamén (¡faltaría máis!) teñu un propósitu p´a esti anu dois mil ondi: participal algu máis en esti foru. Me gustaría consiguilo, esperu que sí. Tamén me gustaría que algun-hos furistas (léase JL, Camiñu, Alfena, y otrus que nun recordu agô, pero que se den por citáus), fideran o mismu. Y cumu o camiñu se fai andandu vos mandu un par de rimas a propósitu de o día d´o Foru. CON A EÑE Apreciu que vos destis boa maña, y vos habéis cumíu o curdiriñu; o regastis con vasus de bô viñu, tôs xiuntus en amol y boa compaña. Hubu xienti de mutus láus de España y tamén hubu algún que hoixi nun viñu; quizá tamén faltara algún vidiñu, pero entre tôs lograstis tal hazaña. Otrus nun puemus dil agô a o terruñu aunque mutus había que ganas tiñan. O viñu creu que viña de un-ha viña, mui ricu en estas festas navideñas Estuvu Nachu, Chitu, Cana y Muñu; Viki y Saltu pusieran a cudiña, y esi turrón que truixu Anduriña Hay que vel cumu disfrutó toa “peña”. A agora un romanci que, se puiría cantal por os lugaris, cumu feia o Cegu de Perais) ROMANCI da FESTA Creu que comestis fuagrás, y hasta anchoas de Cantabria, dás que leva un tal “Revilla” cuandu a Mairil se traslada. Tamén bebestis champán, - que supoñu truxiu Cana. patés y viñu de Chitu, y esas famosas naranxias de p´alí de Santiponce, que fidu chegal Fincacha, y sabin a langustinus sin ni siquera pelalas. Y esi viñu de Chunita hai que vel que ricu estaba. Y unos calus muy sabrosus que ni tiu Gil preparara. Y os chocolatis de Nachu o paladal endulzaban. Y pulpus y otrus patés, y turrón, fuagrás y gambas. Nun coñozu a Chafurdón, ei sé que Julián se chama pero por máis que me esforzu, nun logru poñeli cara. Vos truxiu o corderu esi que hasta os osus se chupaban. Nun nos ulvialnus de Chanu, “Caballeru” dondi os haia. Y de Vikis, sua mullel un-ha mañega, un-ha dama. Emulando a sei agüelu, Nachitu vai y nos canta o mismu un-ha jota vasca O quizá por sevillanas. En fin amigus do Foru que m´aguantais a tabarra: Sé que o millol que tuvestis foi esa amigabli charla que fidestis a o final dispois d´acabal as viandas. B_RODAS Enero 2011. Forti abrazu a tôs |