Nuticia de unha festa extremaña Boas mañas a tos y pa os paisanus cacereñus que hayan sufriu en suas carnis y patrimoniu o ataqui de estis temporais, vaya a miña adhesión y condolencia- Que to se les arregli prontu y, como idia o Presidenti da Xunta, que gestionin de inmediatu o pagu das indemnizacios ante as Compañias de Segurus y quen mais corresponda. Ditu istu, vos queru dal a coñocel a festa extremeña que se celebró ayer en Sevilla, con ocasión da entrega que tos os anus fai a Casa de Extremaura en Sevilla, presidia por Fincacha, de os premius GIRALDA-ENCINA, instituiu pa recoñocel a persoas e institucios de cualquel indoli e idiologia, to bo que, a o largu do anu, han feitu con repercusión en Extremaura y os Extremeñus de dentru y de fora da región. Esti anu le ha correspundiu conjuntamenti as Diputacios de Cácris y Badajó, Organismus que han feitu mutu por a difusión da cultura y otru tipo de beneficius, en tos os pueblos da Región, conjuntamenti con tos os Axuntamentus, ya que estas Instituciós venin a sel o Axuntametu dos Axuntamentus, pa que nos entendamos, En fin que, en o incomparabli marcu da Plaza de San Franciscu de Sevilla, que inda se sigui cunsiguindu que nos a deisin pa tal menester por as gestiós de Fincacha, deyantri na menus que da fachá Barroca de o Palaciu do Ayuntamentu, se montó un escenariu y tras a entrega personal dos premius y unhas palabras de justificación de tal entrega por parti do Presidenti de Casa de Extreamaura, se nos deleitó con a actuación de un Grupo Folkloricu de Badajó y unha actución de flamencu . Esti grupu o fidu tan maravillosamenti ben, que arranco varias tandas de aplausus de toa a plaza, que estaba chea, y unha posta en pé de to mundu o final de sua actuación. Presentorin unha coreografia que nun e a que estamus acostumbraus a vel en isti tipu de exhibicios y tres tipus de trajis regionais propius de Extremaura. Un traji era de Montehermoso, otru era o tipicu de Moza do nosu lugal y un terceiru de a zona da dehesa de Badajoz que recordaba a os trajis camperus de andalucia y con colorius, e influencia por a forma, de Purtugal, en fin, muy guapus, y as dagalas que bailaban con os dagais, vistius, algún tamén, como de camperus tocaus con un sombreiru como entre andalu y purtugues, se muvian con un airi muy eleganti y sensual. Dispois actuó un dagal de Cácris cantandu Flamencu que tamen foi apoteosicu, ago que se celebra a bienal de Flamencu en Sevilla, se explayo fendu cantis por Tangus de Badajo, Fandangus Huelva y Bulerias y Alegrias de Cádiz. O públicu asistenti le do una ovación y él cantó inclusu “a capela” y se uivia en toa a plaza. To un luju. Finalmenti, y pa nun extendelmi mais, en a sedi de a Casa de Extremaura, degustamus productus de cuchinu ibéricu, incluiu un guixu de Carrillá, y viñus de Ribera de Guadiana. Istu e to o que, muy resumiamenti, poyu contal, Soidi pa tos y pa a Fala. Chitu. |