SAN MARTÍN ANU 2020 Estuvi o dumingu en o lugal. Alí ví y estuvi falandu con algún furista. Me dí un-ha volta por algún sitiu de interés y pensaba que de aquí a un-hos anus pueran sucedel coisas cumu éstas: ROMANCE AÑO 2020 Dois manhegus, ya maioris por O Chafaril camiñan; recordan tempus pasáus recordan coiças dá vía. Son maioris, nun son velhus inda le quean energías, falan d’agora y de antis qu’hay coiças que nun se ulvían. - ¡Lucas! nun to vas a creel o que me pasó otru día, que diba p’a Carta Velha y cuandu chiguí alí arriba me trupicí con tres homis, con saias largas y finas, con a cabeza pelá redandu un-has letanías Pinsí que foran obreirus d’os que venin a vindima, pues pareci que inda quean p’alí abaxu algun-has vinhas Y nun é lográu sabel a qué uficiu se dedican; nun leva picus ni azás ni forman un-ha cuairilla. -Ei pinsí, ¡amigu Fradiscu! qu’esas coiças as sabías. Esis homis d’os que falas son un-hos frailis budistas que, agó está vivindu en chozas pero fairán insiguía, un conventu p’a vivil por encima d’a Sirrita. - Y tú ¿nun has vistu o hotel que hay p’alí p’a Crú y a ermita? - Me contaba mei agüelu que p’alí un conventu había ondi hubu “claretianus” y en denantis “jesuitas”; dondi estudiaban dagáis y agó vivin os turistas. -¿Y qué me didis d’os muñus, qu’an postu alí, n’a Cachina? Que se ponin a dal voltas en cuantis salta un-ha brisa. ¡Hay que vel o ruíu que metin cuandu se movin y giran. ¡Que ya s’han díu as mixengas y as melruas, y as andurinhas!. que apenas se ven lagartus, garzañotis, lagartixas qu’esis pobris animáis s’an escapáu p’a Castilla. - Y p’a dil p'a Ciái o a Paiu hay agora un-ha autopista. A carreteira era antis estreita pero máis linda. - Se poirá eidel que é progresu, se chamará melluría, Nos enganan cumu a chinus, nos contan mutas mintiras. - Bueno Fradiscu, tú pensa que por lo menus quea inda o viñitu d’a pichorra y en o bar un-ha partía. Porque isu ha cambiáu poicu, ya que o “cuatru bastus” inda cuandu a o dápiti ýugamus é un-ha carta de valía. Y otru día con máis tempu pasaremus a “revista” a tóo que se vai perdendu y salvalo cunvindría. Con os milhoris deseus de que nun sea así. BOOS DÍAS. Soidi a o mañegu y a toos. B.RODAS
|