A FESTA DE SAN MARTINHU Cumu dixi ayel,(¡collós! parezcu Fray Luis de León), estuvi en o lugal a honral a o Patrón, que, independientimenti d'as creencias, ten que sel honráu. Había hasta un mayoldomu holandés y tó. Tamén ví un cuadernu da fala (o númeru ceru), que recopila algún poemas de Cancheira. Ei é encontráu en una web tamén algun-hos poemas de Pacu (q.e.p.d) y os o pondré o final Tamén se me ocurrí esti pequenu romanci que vos transcribu: O DÍA DE SAN MARTINU Ya s’acerca San Martinhu, (San Martín, o d’as matanzas) y os manhegus que están fora empezan a entrali ganas d’acercarsi p’a o lugal y dispois ¡a ver qué pasa!, dil a misa, procesión, probal o frutu d’as parras. Esi día de San Martinhu, a toos nos trai añoranzas: os turrós, as escopetas, os retratus en a praza. A tómbola, os caramelos, a roipa que se estrenaba, pantalós novus d’envelnu un-ha chaqueta, un-ha falda. Y seiamus ben remuáus toos os dagáis y as dagalas, pero algun s’había luxáu con o flanín de tía Cana. Así que agarrí o pindil, y tamén a meia manta, y le dixi a o conductol tira p’a Serra de Gata. Ná máis chegal a o Cabezu empezas a uivil as salvas: isu é que a procesión vai pasando por a praza. y dispóis de dil a Misa, a tradición nos o manda: hay que probal esis caldus que en as boigas se criaban. Esi viñazu tan ricu, esi vinhu de “pitarra”, que nos idimus “pichorra”, porque así nos ven en gana. Un-hos vasitus catamus, máis hai que dali con calma, que o conductol era ei, y teñu que volvel a casa. Hemus honráu a San Martinhu hemus bibíu d’a chupanza o vinhu pareci bó veremus por a solana. Ei pensu que algún habrá, que estará agora por Francia, por Suiza, por Valencia Asturias, Guadalajara, por as islas Balearis en Sevilla o en Alemania, quizá en Bilbáu o en Cataluña en Mairil, inclusu en Málaga, que mentras está lendu istu, le estarán entrandu ganas de dal un tragu de vinhu aunque sea de Navarra. De tos elis m’acurdí cuandu por a boiga andaba. Nun le poiu eital o alentu, que quizá, nun le chegara. Hemus honráu a San Martinhu cumu a tradición nos manda, cuandu veña a Crú Bindita, volveremos as andanzas. A esi ubispu francés, que a quin a necesitaba sin pensarselo duas vedis, le dó a metái d’a sua capa. Quizá por isu os mañegus sempris hemus tíu a gala: dali vinhu d’a pichorra a quin por a calli pasa. Boos días a toos/toas y cumu didi M/E, tamén hay que celebral a San Martín pequenu. A dirección é: https://erso.gratisweb.com/manhegu A vedis nun vai ben, pero se poi insistil. Con os milloris afectus y sin rencol ni recochineu B.RODAS
|