O SOÑU DE BRODAS
E un-ha pena, amigu Brodas
que despertaras tan prontu,
si huberas siguíu dulmíu
sabrías o final d’o soñu.
É un-ha pena, te repitu
y desde aquí t’o recordu,
mutu millol habría síu,
que estuveras con nosotrus.
Toos os mañegus que diban
en esi sabau d’agostu
por as callis d’o lugal
paseandu d’un láu p’a otru,
tantu os que viñan d’O Forti,
cumu os da calli d’O Corchu,
tes radón: has acertáu,
nun diban a apagal fogu.
Si huberas siguíu dulmíu,
os huberas vistu prontu
cumu diban p’a pichorra,
aunque algún estaba coixu.
En a Boiga de tíu Luis,
os amigus d’esti foru,
estaban de convivencia
“chupandu” y bebendu mostu.
Mostu digu: nun é certu,
esis mañegus “golosus”
o que bibían era viñu,
brancu, finu y olorosu.
- Que si esti viñu está bóo -
- que si esti pareci floxu –
- ¡Qué máis vali que te calis,
que de viñus sabis poicu!
- ¿De dóndi has sacáu esti viñu
tan ricu, tan bó, tan gordu?
- ¡É d’uñas parras que teñu,
por'baxu d’o “Roiu o Toiru"!
Esi día por a mañán,
entre tragu y tragu fomus,
dándunus a coñocel,
y sabendu máis d’os otrus.
Y así foi pasandu o tempu,
cuandu, ya ben cheu o corpu,
dispois de largus debatis,
se alcanzorin os acordus.
¿Qué ques que te diga, Brodas
¡d'os acordus nun m’acordu!.
Esperu que en un-hos días,
alguén os poña en o foru.
A xenti se foi dispindu,
un-hos se foran muy prontu,
otrus hubu que aguantorin,
hasta que deran as oitu.
Hemus queau n’otra pichorra,
a cuestión é itali contu,
volveremus a reunilnus
antis que acabi esti agostu.
Dentro de muy poicus días
c’aún dirá a sei territoriu,
porque temus qu’atendel
os traballus y negocius.
Y dispois aquí estaremus,
cumu a furnixa n’o fornu,
departindu, debatindu,
y sabendu un-hos de otrus.
REX GOTHORUM
Picabarrenus
Con os milhoris recordus p'a BRODAS y pa os otrus