feliciai y soidi, muta soidi Está claru, somus animais de costumbris, algunhos mais animais que otrus por os comentarius tan desafortunais que fain, pero isu e otra coisa, a o que me queru referil e a que por os cumplianus, os santus de ca un y , como non, en Naviais, nos deseamus sempris o millol, exigimus feliciai pa tos, feimus votus ( non os que feya o pairi de brodas) por milloral o mundu y nos impoñemus a obligación de comunicalselo a os demais, por carta, por teléfonu o por cualquel otru meyu. Pensu ei, que en estis dias tamen puiamus fel o propósitu de mantel esa actitud frenti a os demais, nun solu agó, sino duranti to anu; o millol si to mundu, ademais de falicital, fidera o posibli constantimenti por que os demais disfrutaran de esa feliciai que se desea ago, a coisa diria millol ¿ Nun creeis? .Esta e unha pequena reflexión que, abusandu de a atención do foru, me atrevu a fel en publicu, precisamenti en estas fechas en as que ei tamen,primeiru y sobre to, por que e o ben mais imporanti de esta efimera via, desealvul soidi, muta soidi y tamén vos deseu a tos feliciai en unión de vosa familia y seris quirius, asi de sencillu. Soidi a fala y un saluu de Chitu
|