Recordos de o Lugal Ala por Agostu de o anu-1961-enho camiñu de o Royu toiru contempli unhas furmigas que seyan de sei furmigueiru arrastrandu o cadavil de otra furmiga-se dirigian a un furmigueiru distintu, de o que seiran varias furmigas comu a parlamental conyas primeiras. Y tras estal xuntas algun espaciu de tempu, as de o últimu furmigueiru se volveran cual pa tratal con suas conciudadanas, i realizorin dois o tres viaxis por as dificultais de a capitulación, hasta que a o fin se prexentorin levandu un gusanu que sacorin de sua morá, a guixa de rescati de a furmiga morta. As primeiras furnigas cargorin con o gusanu i se o levorin, deixandu o cadavil de a furninga as otras. Opinu que esas criaturas, aunque nun teñan vó, nun carecin de comunicación, entre si, culpa nosa é que nun participemus en ela i nun poamus así juzgal suas operacios. Ademais estis furmicidas produdin otrus efectus, a os cualis nun poemus chegal por imitación, ni siquera puemus concibil. San Peiru XVI. "Es la gloria del tiempo zanjar riñas de reyes, descubrir los embustes, y desvelar verdades, poner un sello eterno sobre lo que envejece, dar justicia al injusto, y enmendar sus demandas, tirar futuras ciudades, son su implacable paso y desgastar el brillo de aureos torreones altos. (Willian Shakesperare-La violación de Lucrecia) |