Fin de a visita d´os sevillanus Nun é que se haya suscitáu ninhu-na diatriba sobre o tema, pero siría convenienti que os que sepan, y que teñan máis vivencias que ei, sobre o Forti, aclarin algu d´o mismu. Ya temus a os sevillanus, que habáimus dexiáu en o antiguu mateiru, acabandu a visita. Le quean cuatru coisas que vel, referentis a o cascu urbanu d´o lugal. Dispois de estal en o mateiru, paricía que quirían dil p´O Conventu, pero se le fidu tardi, o quizá agarrorin meu , decidin dirigirsi a o cochi, que, sabemus, habían dexiáu por a entrá d´O Forti. Por minha parti sólu tres preguntas o cuatru sobre o Forti: 1. ¿A carpintiría de tíu Sindu está en o Forti? 2. ¿A calli Barriu Novu forma parti de o entornu d´O Forti? 3. ¿Perteneci a o Forti a antigua cochera de O Ranas? y a última y creu que máis fácil 4. ¿Y o pilón d´O Forti, forma parti d´O Forti?. Máis o menus foi asina: 31 Camiñandu hacia o conventu, hacia misma esquerda giran, en o barriu novu miran vacas, chotus y jumentus. En esi mismu momentu ven a fragua de tíu Luis, o pairi de o de París que os invitó esta mañan p´alí arriba pa San Xiuan a viñu, mostu y anís. 32 Según consta en o padrón vivía p´alí tiu Fortosu, traballaor, laboriosu, y cerca tíu Pantaleón Dambus tiñan afición: un a probal un traguitu, o segundu a un cigarritu. Dois fillus de San Martín: dois mañegus de pustín: a recordalos invitu. 33 Y ya nun pueran mirar, esta xienti sevillana, a cochera Ángil “Ranas” ni aquel “potru” de Marcial. Habrá tamén que aclaral que O Forti mutu ha cambiáu: casas han edificáu dondi vivi muta xienti O Curral de Don Clementi Nun creáis que se m´ha ulviáu. 34 Y cumu tô en esta vía se acaba y chega a o sei fin. Prometin que a San Martín volverán en otru día. Nun le ha faltáu compañía, a xienti ha síu muy amabli, o paisaxi formidabli. Han cumíu y han bibíu nun fai falta idel quen han tíu un-ha upinión favorabli. 35 Si nos fain esa visita, que prometin, tan contentus, baxiaremus a o Conventu, visitaremus a ermita, dondi a nosa Crú Bindita nos acompaña y nos guía, nos ampara noiti y día mañegus de aquí y de fora; os de antis y os de agora a o largu de nosa vía. 36 Y pa o soitu os levaremus subindu por a calzá. Cuandu cheguemus alá o paisaji admiraremus. Y cuandu a o lugal cheguemus os levamus a comel, pues nun é sólu bebel en a pichorra unhos vinhus. Elis sabin ya o caminhu: Os volveremus a vel. Bueno, hasta otru día en que volvan estis visitantis, o que venhan otrus, o surja cualquel otra coisa. Sabéis que, cumu sempris, FORTI APRETÓN DE MÁS y taménFORTI ABRAZU. y que tenhais muta soidi. Boas tardis B_RODAS |