continua os visitantis (4) Bôs dias teñan os mañegus, as mañegas, y cuantus lean esti foru. Hemus voltu d´a terra de María Santísima sin maioris noveáis, o cual, en os tempus que corrin, é gratificanti. Bueno: habíamus dexiáua esta familia en a iglesia, discutindu con intindíus si os cuadrus de Morales os habían roibáu algun-hos mañegus (en Alcántara, alguén pensa asi), o si era parti de un pagu promitíu por favoris en determiná guerra, que os de o Hospital (Malta), le fideran a os de Alcántara. En fin, quizá esi tema puiríamus sacalo en otra ocasión. Agora veremus cumu os sevillanus, sain d´a igresia y siguin vendu as mutas coisas guapas que ten o nosu lugal. Quizá fideran un recurríu máis o menus asina: 25 Sain por a porta traseira, chegan a calli Hospital, antis han tíu que baxial piligrosas escaleiras, feitas con compactas peiras. Tamén despacitu van por calli San Sebastián: un antiguu barriu hebreu. Nun penseís que é cachondeu, o corrobora Julián. 26 Entre peiras y paredis pareci intuirse o valli. Alí dondi acaba a calli moraba tiu Nicomedis. A hemus vistu tantas vedis, un-ha calli que se empina “O Corchu” se denomina. - ¿qué es la “Boiga de cumías”? - Aquí Julián tôs us días, nos repón as vitaminas. 27 Moraba tíu Sebastián, un zapateiru artesanu; tiña un fornu tiu Solanu; tía Juliana y tíu Román despachaban ricu pan. Había un-ha carpintiría de tíu Sindu y tíu Matías. Ángil y José un-ha fragua, en dondi en tempu de agua se chalreaba y departía. 28 Miran p´atrás desde arriba: ven un-hos cancháis de meu, Torris de Fernán Centéu, que con esa forma altiva gustan mutu a cumitiva. Sopla forti ventoleira en o cruci con “Correira”, en dondi, fai mutus anus daba “pasu” don Ciprianu, insinandu boas maneiras. 29 Van camiñu d´o Pilón dondi tiña tiu Rosariu tenda de artículus varius, sobre tô: alimentación. Se sabi de boa radón que sempris puirías probar xiaringas de bô yantar. Ver a Colás o albardeiru, Maximín o retrateiru y Chón a de tia Pilar. 30 Muy cerca de esi pilón miran o antiguu mateiru. Alí chivus o terneirus mataba Alfonsu o “Landión”. Hoxii cumpli otra función homenaji mortuoriu: é sala de velatoriu dondi dispil dignamenti, esis mañegus ausentis, o redali un responsoriu. Ya se está acabandu a visita, entre otras radós porque se acaba o lugal. Ademáis, me han ditu que querin chegalsi por lo menus a Coria, que tenin alí un-hos parentis. Ya veremus si fain noiti en o lugal o se van y volvin en otra ocasión. vos deseu muta soidi. B_RODAS |