¿Camiñandu a o encontru? As horas dexapaciblis do dia ya pasorin, os brillantis relumbris se apaciguan, i enha lú serena de o atardecel se ve un a si mismo mais pacientimenti. Pareci extrañu, pero a midia que os rostrus que ei cuñucí se van alonxandu, a prexencia de aquelis seris de os cualis poi idilsi que son comu unha reliquia, me parecin mais próximus a mí. ¿E irracional pensal que cuandu a oscuriai se extenda finalmenti sobri nosas ilusios, poemus siguil contemplanduos con ollus menus defectuoxus, i que a distancia enho tempu o enho espaciu deixará de sel un obstaculu baixu a nova lú? "Ayer alegremente cenaba Andráogoras con nosotros y hele aquí difunto hoy. ¿Preguntas, Faustino, la causa de muerte tan súbita? Pués que vio en sueños al médico Hermócrates" (Marcial, VI, 53) |