O Conventu e nosu Con esti lema,escribi en periodicus,revistas,intri en despachus y empalagui as mais altas autoriais de Extremaura. O Conventu se quella.Era un-aruina dondi Gil y seis fillus se empeñaban en tapal goteiras.O Obistu de turnu da Ciai viña,o cuñucia,alababa o enclavi o bindidia y se diba.Algun muy espabilau,se levo a calefacción,librus,mueblis y santus.Hoiyi,he a millol hospedería de Extremaura. A restauración ha supostus millos dondi un joven arquitectu se ve claramenti que ha tirau con polvora ajena dondi se han feitu maravillas y barbariais....ya num vali dil patras. Que supon beneficius...que duda cabi.Ei os que mandi de Sevilla,venin locus de contentus pur o sitiu y alreoris que le aconsellu.Os que estuveran de alumnus y hasta alicolectivamenti se han acercau num se cansan de admiral,y recordal con emoción.As tendas y baris do lugal,os que traballan...too lugal he mais admirau y pregonau.Os que o hemus cuñuciu con via y hemus chorau pur sei estau,num poemas ulvial que alise ha redau,pecau,apagau fomis y insinau.He a historia da cual os que vivimos agora nos temus que sintil orgullosus,porque un edificio que se arruinaba,nosa generaci´´on o ha levantau,dau via y pur favor...vamus a vendel a burra ben.Tam´´en as cayas Rurais,antis que tardis se beneficiaran..PUR FAVOR NUM ULVIEIS QUE O CONVENTU HE NOSU-GONZALU |