Mouruás - Orense

... síntome com na casa, por certo Lucía, penso chivarlle o teu sogro que escribes mais no foro de Domecelle que no de Mouruás.

Alber, ¡vou empezar a creer que eres Dios! Ou é eso, ou é que a amenaza de darlle o chivatazo o meu sogro funcionou, porque por primeira vez dispois de moito tempo podo volver a escribir en iste foro.!!!! Por eso escribia mais no de Domecelle, porque non podia en iste.
Bueno, Ola a todos de novo.!!
Por certo, ¿alguén sabe quén o camiñante.?

Eu tamén estou mui a gusto, pero voto de menos a Mª Luisa. Por certo, Jose Antonio... de cando son esas fotos nosas que tes poe ehí? Non serán as dos cus?

"Ya lo sabréis al visitarme"

O malo vai a ser pa poñer lle nome a tantos protagonistas.
Pro fotografo teño unha idea, e iso que a el tamén lle gusta facer trastadas.
Ba !, cando sea publicada xa se faceran conocer os artistas de “Soles al aire en Mouruás”.
A menos que se fagan conocer por correo pa pedir que non se rían os demais do pobo e dos pobos veciños como en Domecelle.
Entre outros!.

Eu, si estou depilada, non teño nada de que arrepentirme. Senón, rogaríache encarecidamente que as omitises.

Que no, María, que tu estés cómo estés, estás bonita siempre.

a ver si alguén adivina de entre todos os foreros quén e familiar meu... difícil eh¡¡ Tú tamén bonita, pero hai cousas que solo enseño na casa.

Cual é?
Empezando por a izquierda ou a dereita?
Por que a palleira do Filipe custoulle contervos a todos pa foto!

¿ A palleira do Felipe?¡¡¡¡¡ Ostia, publicaa, que eu desa non teño nin p...(esto non deixa poñer palabras soeces)

Eu chámolle a palleira do Filipe por que a utilizaba o Filipe pa gardar herba.
É a casa vella que esta o outro lado da carretara en frente da casa dos pais do Rubiete !
En fin non creo que oubeseis feito moitas tomas en esa posición por o pobo adiante ?
Ademais tivestes que reunir todos os da vosa generación pa ocupar o largo da palleira.
Non teño o ollo tan experto pa reconocervos en tal posición.
Non son nin o voso medico ni os vosos pais.
Por agora solo penso gomar (suavizando os colores) dos que dean a súa posición da foto.
Estou seguro que falamos da mesma foto, que ti a tropa que conozo é en quen penso que me son da familia, debéis de estar todos.
O mellor enseándolla as vosas nais?

Peor o fichemos o David e Eu, da verbena de Mouruas un certo ano inmemorable.
Cando despois de acabar os cantantes subimos como de costumbre o Milin a cantar o palco.
E pa animar o ambiente de mais media praza de Mouruas, nos subimos os dous pa facer lle de bailarines o Milin, e de repente dimos nos media volta e enxeñamos lle o cu o publico descojonado de risa.
E Milin sin comprender por que se reían todos seguía cantando!.

Eu quero ver esa foto.