Larouco - Orense

Acabo de ollar na galería fotográfica a foto de Seoanagirl.
E de premio number one, menuda imaxinación, mezcolanza de vida e morte.
Vamos que coma siga asi a cousa non durmo hoxe.
Solamente unha apreciación: impresionante.

Estaseme ocurrindo facer unha exposición fotográfica no foro e que logo poda ser visualizada nalgun centro do noso pobo.

Calquer centro e bon pero coido que os mais abertos poderían ser os bares do pobo.

Vamos a cousa e tan sinxela como que A neta do Cachelas ou o Sergio nos den o seu correo e enviarlles fotos. Posteriormente en función do número que vaian chegando poderase facer unha exposicion itinerante.

Imos que a cousa non debe de ser tan dificil.Xa me poño este finde a descargar as fotos do móvil e da cámara.
teño algunha moi curiosa.

A sensibilidade de Seoanegirl recórdame que vai dous mil anos,
o noso pobo estaba felizmente situado disgregadamente na falda
do Mons Ladicus (Monte), que acó habita un deus protector de
vida., que cando viñeron os romanos sincretizaron como Iovi Ladico,
(proba escrita nas inmediacións de Ponte Bibei).Pode que de algún
xeito preferimos que nos enterren próximos a este lugar por ser
o mais aproximado a Deus, a Terra que desexamos e as personas
que nunca nunca esquezeremos.Gracias Seoanegirl por mostrar marcas
simbólicas délo.

O Neno

falando de fotos vin nunha escapada relampago, unha foto de luxo.
Fai referencia a un cuarteto de Larouco e está baixo o cristal dunha mesa do bar da neta do cachelas.
Acercadevos e veredelo.
O Cotas, o pulga, o pai do tino e outro mais que non me lembro.
A verdade que tomando un vaso e deleitarse con esta foto, non quero morrer ainda que me leven co Deus ladico.

Dame a impresión que entimísmas muito cando tomas no bar,
e claro, acabas pasmando a mirada na mesa, entrevendo
esceas de xente do pobo que pasan por baixo do teu vidrio.
Ladico é paciente, e non endiosa a morte., senón o lar familiar,
e habita ná contemplación de ese lume.

O Neno

Estas no certo neno, o bar é un centro de exaltación do espazo e do tempo.
Que futuro e que lembranzas

E que seria de nos sin os bares.
Centro social,de reunion e esparcemento.
Clases de canto e de xogos de mesa
E todo aquelo que podas imaginar

Certo é que ai quedanza e inquedanza.
Con que vos quedais meus ??.
Jaaajajajaja, eu soio utilizo os baretos pra escaquearme do traballo
que me priva de tempo pra escribir, como a outros que agardan cantar.
Pódese cambiar o orden do que dixen.

O Neno

Canta e baila que a ledicia chega
Xa o dice Cabinete Gali Gari Bares que lugare, cargados de emoción.
Centro social e cultural.
Cando pasas por un pobo galego e ves cerca dunha casa un conxunto de coches aparcados anacronicamente e o sinal da existencia dun bar,tasca,taberna,furancho,...