Larouco - Orense

cos amigos nas cobas de seadur

Reitero o dito, a millor forma de tomar un grolo ou de andar de chiquitas e de facelo cos amigos.
Si a eso añadimos´os percusionistas do Evaristo e do Felix a cousa vai moito millor.
E por suposto é necesario ir perfectamente uniformado tal como manda os estamentos bodegueros, e decir a xarra de barro tal como dice o noso amigo José Miguel e por suposto si se añade un trozo de corda/bramante para que quede pendurada, todo excepcional. De esta forma o recipiente sempre irá con nos.Sirva como exemplo o retrato de D.Jesús Garcia Sanchez ( Chuchiño).
Nin que decir ten que unha foto fantastica.
O marido da Carmen ten a rodilla doblada para suxetar a parede da adega que nestes intres estaba pendulado peligrosamente.O José Antonio coma sempre chupando cámara.
Polo tanto meu benquerido José Miguel, acabas de dar no clavo, xa que unha imaxen vale mais que mil palabras.
Conclusión: toma viños cos colegas, baila, canta e pasao ben.
Vivan as covas de Seadur.
E porqué?.
Viva o foro Larouqueño.

que porqué...?? que porqueeé??
..alegria de bailar..
alegria de vivir..
alegria de beber..
canta y se feliz.
(Trucutrú trucutrú..rumbeando a Peret pero co Bombo).
Resaltar a imaxen de un sinxelo Bombo nativo(innstrumento de repercutir musica) algo natural pra nos..que fora parecería agrandao por Photoshop.
Tamén se aprecia nosa característica formación bodeguil en medio corro, pra que o espectador non sepa sin son maos o que sustenta o instrumento.
O que me parece excesivo son os avalorios do meu primo Chiuchiño,
esta mais excéntrico que cuando levaba aquela moto puch amarela como un grelo.Vaia recordos de Seadur, e do acollimento que nos dan sempre elí.
Excelente aproximación,nótase o disfrute.Meus votos JM Bombo.

O Neno

Ahhh..un matiz..teño que mencionar tamén a un Larouqueño que se nimetiza co paisaxe,co compañeiro, e a música.O efecto agrandado
do Bombo non empequeñece a Felix Xenxo que pra todos é un músico
excepcional,que che toca a sinfonia de foia de acacia en do menor,
faiche percibir calquer rincón do mundo con sua acordeón,
ou incluso esgrimir uná armónica en amistoso duelo musical.
Xa desde pequeno este rapaz apuntaba, vínlle inxeniar muitos trebellos musicales e outros voadores que sempre considerein alucinantes, e inadvertidos quizais.Tamén me ven a cabeza ó Quino e a Banda folk aquela do violinista., de cando actuaron en Tribes, da perra buceadora, e aquela longa jammm sesión instrumental nó Caneiro.(Alguén recordará esto).Felix primoooooo, si me lees que sepas que o Felix Valerio mándache un abrazo que casi oufegue.Ténche unás ganas de voltarrr.

O Neno

O Quino formaba parte de La Banda e o vilionista chamabanlle Papa Pitufo.
Concertos espectaculares e de gran sona.
Ainda lembro esos movimentos casi fantasmagóricos do Papa Pitufo e a forma que tiña de remata-los concertos.
Tamen lembro unha banda espontanea que se formou unha noite dun velorio entre algiuns destes músicos.O velorio foi en Larouco e notabase a influencia celta dos pasamentos. Na intimidade dos mais achegados non faltou música,licores, viños e doces.O paso o outro estado e unha alegria.Influencias castrexas e celtas que ainda perduran na nosa cultura galega.
Y se van y se van,
¿ que hacer cuando los sueños se van?.
Bueno boas noites, e que pare de chover.
Un saudo

E despois de cear un pouco mais.
Nesta foto faria falta os bombos percusionistas de Larouco. Sei que fai unhos anos formouse unha banda de bombos e eixadas.Hasta moi lonxe chegaron rumores do ruido xenerado polos seus componentesativo,Magin,Alejandro,Dulce,Carmen,Julita,...
Sigue en vixencia dita formación?.
JM Bombo non me lembro si ti estabas na foto,ainda que supoño que si.
E coma sempre a canción do Felix e do Paco:
Vivir na Coruña
que bonito é
andar de parranda
e dormir de pe.
Ainda que Paquiño tes que pasar a ponte da Pasaxe para chegar a Coruña, e chegar a famosa rua División Azul onde o tio mais roxo da plaza foi establecer o seu negocio.Xa sabes Felix a mancha sempre cae no paño mais limpio.
Por certo seguide elaborando esas mezcolanzas (Licor cafe e tostado), viños autoctónos,licores diversos, e sidra.Como un bo catador espero facerlle unha visita a Tilde para deleitarme con estas produccións naturais Larpouqueñas.
Creo que o fin de semana a auga non vai dar tregua, polo tanto si non podes co enemigo unireime a el.Mergullareime no auga sea dulce ou salgada, fria ou quente, con neopreno ou sin el.Pero dame o mesmo a choiva non me molestará.Estou pensando darme un chapuzon no muiño da Rao.
De cativo bañeime a pelo no mes de Marzo na Bitureira,auqelo si que era valor.Bueno en realidade son entradas rápidas e saidas fulgurantes.
Hoxe cunha segunda pel artificial(neopreno) a cousa é moito mais sinxela.
Penso no Pampanito, co seu andar cubano remontando o camiño hacia Langullo e tirando do carro co peixe, mentras que no zig-zag do camiño aparece a banda do Mario. A resposta xa coñecida foi: hermano llevate lo que quieras todo lo mio es tuyo.
Leembranzas e realidade deste entorno do Castrillón, no que se conservan murallas e parapetos da epoca Castrexa.
A visión de Chandoiro e impresionante e lembrome da ladeira das pionias,perto desa parede vertical que chega o Xares.
Hoxe vin un e-cigarro, cousas curiosas, votas vapor de auga que écoma fume.E cada vez que lle das unha calada, aparece a cor vermella do tiro.
Ten un gran problema que pesa un pouco.
Bueno espero que futuro e lembranzas sigan da man xuntas, e que o meu pobo teña un futuro prospero.
Un saudo a todos e VIVALAROUCO.

OK Bombo isto si que e bo, que xamais se perda.
Un saudiño

amigo dionisio esa tradicion espero que nunca se perda,pa eso fai falta xente con bon humor e ser amigo dos amigos disposto a ir de bodega en bodega asta que cante o galo,nos carnavales voltaremos de bodegas e siguiremos cantando o ANDAR MIUDIÑO como anticipo da ruta das ADEGAS DE SEADUR.moitos abrazos a tod@s.BOMBO . p.d. maña e san anton san atoniño