Larouco - Orense

Teño uná referencia de o Periódico EL G. NACIONAL do martes 15/Xaneiro/1939.
Dice esí: “El juez de 1º instancia de Puebla de Trives se halla formando causa sobre aprehensión de 26 monedas falsas del busto de S. M Dª.Isabel II y año de 1834, de cierto material negruzco,toscas.,expedidas por un traficante de ganado portugués en la feria de ganado celebrada en LAROUCO el dia 14,con las cuales logró engañar a algunos labradores en el pago de las reses”.Dedúcese que temos uná Feira de cuasi douscentos anos 176 contrastados agora mesmo.
Ben po-lo detalle pero ofrezco-vos dar uná volta por elí vendo o que se vende.
O agrupamento dos cubículos ou postos de venta a modo do “Foro de Traxano”(veinse oxe inda nó Romano),ordenados por gremios,productos,ou especies.Esí nún extremo situabánse animas domesticos e o gando que iban mais cedo pra que non pasarna fame.
A continuación mulleres sonrintes sobre capachos de xudias,almendras,avellanas,mazás,altramuces,noces e castañas.Tamén algúa ten cireixas dórixen romano,e fanse pasas (miñas preferidas) que se consérvan largo tempo.O lao ai unés omes que portan plantas de arroz,lúpulo,cáñamo,e tamén vides de albillo(albarello)preservado do oidium,amais unás cirolas claudias.
Proseguindo vexo enfrente xente mais contenta sobre unés toneis escanciando vasiños de licor de madroño,e augardentes.,entretanto venden e convencen que non ai casi diferencia entre un viño variado..ou seu consecuente vinagre.
Pegadiño a eles para abrir boca unés de Castro Caldelas con xamois,mantecas e salchichois,que vein cos de Sanpaio que traen tortas e bizcochos.Nun curruncho aguchada uná velliña con capullos de seda no regazo e seus útiles..a roca e uná madexa de seda mui amarela.
Tamén elí vexo mais canastos que traen de Viveiro,e unás hermosuras de Celanova portando seu atadiño con flores e cuadriños bordados en fio dóuro.Na altura da xuntanza mais concurrida predominan as ferramentas e aperos de colono,xunto a queixo de San Simón,aceites de Quiroga ou eiquí,bacalao e frutos secos.O queixo tamén o daban a probar.
Casi misturado e revolto un posto de calzado,con bridas e sillas de guarnicioneria.Tamén próximo a aquel desorden un curiose lugar de raro gusto polas aves disecadas ou vivas,xunto a reloxos novedosos.
Espero no bar saboreando meu pulpo e agardando a un curioso óme que presume de vir da feira de 1829-Nueva York (Estados Unidos),onde levou sua colección de minerais coas pepitas e o ouro en pasta,e tamén cobre aurífero buscando inversores.Ten minas na bisbarra e obtén os carbonatos,a galenas ou plomo,oligisto,estaño,cal,talco,feldespato e cobalto para alfareria.,e un curioso mineral magnético chamado vulgarmente Lapino.
A este amigo conóceselle por vender “cuadradilla” de ferro e outras aleacions as ferrerías das veiras dos rios,e fálame da sua aportación pra traer trigo exipcio aclimatado,que resulta millor que o marroquí mais inestable,mentras degustamos unás bebidas minerales ferro-salinas pra baixar o cefalópodo.,pra el “Caparrosa”..bebida gaseada con sulfato de ferro nativo.,e pra mín algo mais novedoso como uná brebaxe sin Nome inda nun frasco verde e barrigudo,que se sabe procede da goma que resulta da incisión nún arbusto que dicen que quita os callos dos pés,..e aproveitareino tamén.
Xa nos vamos deixando atrás o encarnao color dos botixos colgaos,e sin rastro do pescadeiro arrieiro que se foi mais cedo por mais que se acabou xa.Pensabais que foi pequeniña a feira.. ou que foi tan grande como nos figuramos???.Pudera ser tal..que o pensarais como eu fago.

O Neno

Puntualizo e corrixo Periódico EL G. NACIONAL do martes 15/Xaneiro/1839..(non 1939).Perdon po-la apreciacion do despiste nocturno.

O Neno

Temos uná data 15/Xaneiro/1839 por ó de agora,pero seguramente inda non aproximamos a fecha exacta..levamos 171 anos de feira discontinua,pero
na misma data e co mesmiño propósito.Estou seguro de que naqueles tempos a xente tiña expectación suficiente como pra desplazarse a certa distancia kilométrica por mor da evolución e o comercio..,e os datos son extraidos de textos que falan da comarca,e a seu potencial economico-social,pero recollidos nóutra provincia mais evolucionada e independiente da corrente institucional..Barcelona.
Por suposto non ó vivin en primeira persoa,sin embargo pareceume idóneo
relatalo de xeito cuasi actual pra interactuar no tempo.
Poñer en valor o que temos é o cometido destas liñas..,e si me leva algún tipo de fracaso será por ser tendencioso eu.

O Neno

Feiras na Provincia de Ourense.
Segun uns datos rexistrados por Olga Gallego Dominguez, no que di, que: Unha Real Orden do 28 de Outubro do ano 1788, pretende realizar un arreglo nas 37 feiras de a Provincia de Ourense, que se daban da-quela, pois neses tempos cometianse frecuentes comisions de delitos e abusos de todo xenero, por todo o pais. Oxe en dia pouco cambiaron as cousas, a excepción de algun egoista, que so pensa en cometer actos impuros, como si non-lle fose a pasár nada, outros cometen tropelias pero de xeito mais artimañeiro. Pero como di un dito: Nonhas fagas, nonhas temas, e outro tamen di: Ando eu quente, pois que se ria a xente.
Faiche un frio de carallo, pero mais facia cando os candiallos colgaban nos losados, e as mulleres tiñan que ir o Valello, e o Val, a lavar a roupa.
Ahi vai, ahi vai, ahi vai caraaaaalloo ahi vaaaaaaiii, e si non lle colle a filla alle de coller a naaaaaiiiii. ¡Carnabal, iujujujuuuuuu!.

Impresionante reportaxe sobre a nosa feira, desde logo neno eres un pozo sen fondo na histtoria do noso pobo.
Sigue asi son gratificantes os teus relatos de vivencias históricas
VIVALAROUCO