Larouco - Orense

Maria..tienes un correo hotmail.
Buen finde a todos.

Neno

Nuná das escasas aceras do pobo,tuben ocasión náqueles anos 60 de xogar cun balón..amarelo el,como o sol que se escudriña na bandeira de Arxentina,dáquel color..,dalí veume.Con propósito de abarcar..como si de cruzar o mar..fúnlle dando patadas,que nun comenzo eran cortiñas..pero que logo quixero avanzar.,duná délas una ernia inguinal..un precario transporte a Ourense capital..a vida do Neno víuse peligrar.,mais xente con pericia e boa conducción acheguo meu corpiño aquel hospital.
Pasados 25 anos a historia volveuse recordar,e tratóuse de meu fillo e de a sua vida salvar.Recén se circulava en tramos pola nova carreteira nacional.,pensein que de non ser millor foi por que..tempo nom me debeu dar..de querer eu vivir por comunicar.

O Neno

Tanto afán de saber tíñamos os rapazes de Larouco,dáqueles vraos dos 70,que prodigábanse a longo do pobo aquelas recurridas e instructivas "clases particulares".Que naide pense que eramos feixe de suspensos,..nin tampouco xente tan didáctica,pero o certo é que oubo muita xuntanza e ilusionaba estar elí cos demais nenos.
Mención das mais coñecidas entón..Doña Cati,Tere,e Toño Tierno.
En duas disfrutein..,inda que as mais lindas mozas estaban sempre ná outra.,pero nos..do millorciño aquel tempo con Toño,tuneando bicis e cocheciños,facendo olimpiadas con todo tipo de probas relevistas e gincanas.Pintando el en acuarela,aqueles paisaxes de auga mentras nos falaba dos cangrexos do cubo nó pozo,ou de como se capturaron as anguias ou troitas mallores.E o dia mais especial foi cando tiramos aquel prototipo de papel..un xigantesco planeadorrrr dende o campanario.
En fin Terra-auga-aire..como un anaco de Larouco,e o recordo pra Toño.

O Neno