Ganceiros - Orense

Evita, por encima de cualquier circuntancia, la tristeza,
que tu alegria no sea fruto de las circunstancias favorables,
sino fruto de ti mismo. PERIANDRO.

Andava eu por istes lares, divagando nos pensamentos que vos queria transmitir, con estas sinxelas verbas que vos dirixo cada vez que teño un momento na miña axetreada axenda, e a verdade e que non sabia que relatarbos, polo que sin mais sentime diante do ordenador e deixeime ir nas miñas divagacions, e vou escrebindo aquelo que se me acorda. Paro un momento e decatome de que a modiño a modiño imos facendo camiño, e deume por mirar cantas paxinas tiñamos escritas e, carallo, xa temos unhas poucas, tamen estiven lendo unhos correos dos antigos, e a verdade e que xa vos falamos de todo un pouco. Cada dia somos mais, aunque case sempre os mesmos, decatome de que moita xente segue preferindo expresarse de maneira anonima, e respetos, pero gustariame que se identificaran para poder dirixime a eles personalmente, como se se tratase dunha conversa telefonica, porque hay que saber aceptar tanto os parabens coma as criticas.

Con esto despidome, dando vos as grazas e pedindo desculpas, por si en algo faltamos.
Recordos en especial a Eva e a Sara e a Cristina, que vos estuven lendo por ahi, os outros tamen, pero elas son as que mais lexos estan, aunque espero velas pronto.Cris dille o Benito que afie a punteria.

Pa levarbos o dia das matanzas, hoxe matou a Rosa na verea, a Maria n'alen, e o remigio, esi que dios mediante dentro duns dias xa serviran os chourizos.

Hola alberto gracias por acordarte de nós si que estamos lexos pero siempre co corazon no noso pobo .

Tu nunca cambias siempre de broma , siempre me acordo que estas de broma e mira que fomos veciños e siempre te conocin rindo .

Que tal estas e dalle recordos a tua muller e os teus pais que tal estan cuando os vexas dalle recordos tamen .

Que pasendes unhas voas navidades , eu iste ano no podo ir polo traballo pero bueno outro ano sera .

Asta outro momento e sigue animando o foro ca tua alegria .

Hola Sara, que tal vai todo, esperamos que ven. Menos mal que non te olvidaches do foro, porque a verdade e que estabamos un pouco preocupados, pero tamen entendemos que o traballo e o traballo, e imaxino que cando chegas a casa non terás moitas ganas de poñerte diante do ordenador. Ah, sinto moito que non poidas vir este nadal, pero a vida e así e o primeiro e o traballo, eu sei que esas datas on fastidiadas para estar lonxe da casa e dos teus seres queridos, pero tranquila que moi pronto ven o verán e xa estades e estaos todos xuntos. Ben unha aperta,moitos bico e coidate moito. José Luis e Mari Carmen.