POEMA: Lonxe do Pobo

Carzoá, o pobo meu,
a terriña dos meus páis,
aflixido estou acá,
temendo non verte máis.

Lonxe do meu pobo,
lonxe do meu lar,
con tanta morriña,
case non podo falar.

Véxome moi lonxe,
ó otro lado do mar,
pensando no pobo,
miña casa, meu lar.

Carzoá, meu pobiño,
mira ó que te deixou,
que aunque lexos,
xamáis te olviou.

sf