POEMA: Soan as Campas

Ollando a praza do pobo,
pousa a igrexa romana,
a éla acuden os fieis,
unha vez por a semana.

Dín, dón, soan as campas,
e tamén o corazón,
o noso señor san Roque,
xa anda na procesión.

A igrexa xa van todos,
de estreo e roupas claras,
é a festa do san Roque,
a él hai que dar gracias.

Entre cantos e pregarias,
o servicio terminou,
a xentiña vai saindo,
con gozo e devoción.

Do poñente aluma o sol,
con raios de brilo e ouro,
asidos do campanario,
como se fora un tesouro.

sf