A Xironda - Orense

Toda fotografía ten algo especial, é o espello dun instante determinado que nos fai recordar outros tempos. Esta en concreto, a min recórdame as miserias e calamidades que os moradores do pobo sufriron durante os anos 50-60. Eran tempos de represión e de grandes procesións cheas de estandartes, cruces e farois ás que acudían todos os fieis, sin saber moi ben o porque. Daquela aínda o clero influía dunha maneira negativa pero, determinante sobre a mente das persoas co seu dogma de fe, traumatizándolle a intelixencia. Moitas persoas non queren ser fotografiadas, poque pensan que a cámara lle rouba a súa intimidade e parte da súa alma; e din que despois de mortos os corpos érguense das tmbas polas noites e andan en procesións ao redor da igrexa en busca das almas prdidas.

Respeto a tua forma de pensar ,tu nelas ves as miserias e personas
traumatizadas,nonsei si conoceches a esas personas pra ter ise cencecto delas.Podo decirche que as conocin he sinto acmiración por Elas,nobles,educadas umildes, grandes personas bendian as suas posesions cón un sinple apretón de maus, daba gusto escoitar as suas combersas,personas que podian ir ca cabeza ben alta,e nos que somos os seus descendientes podemos estar orgullosos da nosa sente.Dices que
acudian as procesións sin saber moi ben o porque aseguroche que sabian ben o que faian.Con sentimentos nobles celebraban a festa do Carmen un dos dias mais felices do ano.
Poida que no meu escito encontedes moitas faltas, pramin o principal e que me entendades, nos meus tempos non tiñamos as posibilidades de aprender como se teñen ahora eso non quere decir que seamos menos intelijentes.Unsaludo de unha GALEGA.