Barallobre (Santiago) - La Coruña

De neno e por ser monaguillo na igrfexa do pobo o cemiterio foi moi familiar na miña vida,xa que para ir e vir da igrexa desde a miña casa na xurreira tiña que pasar diante del.Ainda recordo que nas noites de inverno cando tiña que ir cedo para tocar as campanas da igrexa e preparar as cousas para a misa das 8,30 horas tiña certo respeto a o pasar por diante da porta.A veces a o pasar rezaba polos difuntos,entre eles o meu pai que ahí está enterrado. Acudin a moitos enterros e recordo as maratonianas tardes de responsos o dia dos difuntos.Sempre o recordo con a xente limpando e arreglando as tumbas e os nicho e poñendo frores a os seus fallecidos.Gracias juanma por la foto,e recibe un saúdo.Manel.