PARA ZARA, LA GRAN ZARA.......... Zara, corazón: cierta gente cuando pierde la motivación y la alegría cae fácilmente en un estado de desaliento y lo quieren ver reflejado en todos los que le rodean. Y la desgracia es que casi siempre acaban consiguiéndolo. Su felicidad depende solo de muestras de acritud y actitudes fascistoides, es su forma de interpretar la vida. Y además viendo a los demás mas desgraciados que ellos, es la única manera que recuperan el entusiasmo. Por favor Zara sigue así: sintiéndote a gusto contigo misma, disfrutando cada cosa que haces, y aceptando y resaltando los elementos positivos, el amor, la pasión, la ternura, el cariño y el afecto, sigue experimentando la felicidad, que no es otra cosa que ese sentimiento de plenitud y de alegría interior que nos muestras, sigue abrigando los sueños, sigue trabajando para que se hagan realidad, sigue luchando por tus metas aunque las consideres pequeñas Y... NO DESFALLEZCAS. No permitas que te hagan infeliz situaciones vanas, no les prestes atención, no permitas que te afecten y te hagan perder el equilibrio y la felicidad que tienes. Animo, poetisa, no nos dejes sin tu ración de ternura diaria. Por mi parte un abrazo y un besazo. Salud. Consuelo. Irene mi pareja, otra poetisa, es de tu tierra me ha dicho que leas la siguiente. Hau eta hura, eta funtsean ez ezer. Hau eta hura asko esperatzen dugula. (Bertso haeutan deiadar egin dezaket mundurik aldatu gabe) lan egin behar da. Egunetik egunera, ordutik ordura, minitutik sekundura. Bizitza edifikatu behar dugu, heriotzeak bere asurantza finkatu badu ere. Etorkizuna bihar edo etzi jaioko da (Espera dezakegu, asko ez bada). Dolore gabe martxatuko da udaberria ete herri batek burrukatuko du. Etorkizuna...
|