O Papa ena Sagrá Familia Aiel, me chaman as munxitas por teléfunu: -¡Francisco! Mañana, la misa será a las nueve; i no a las diez como de costumbre. -¡Gracias hermana! -le respondu- Imaginu: que foi pa siguil os actus do Papa ena Sagrá Familia (que s'han dau por televisión). Así qu’agarrí o pindil i as novi d’esta manhán alí estaba. É un-ha godá, estal ena capilha das monxas uivindu misa ena forma qu’elas o fain. Deisas por un-ha hora o mundanal ruíu, i te sumergis porún ratu eno mundu d’ospíritu . -A milhol medicina qu’hai pa esti locu mundu. Comu diisu Jesús: "nun sólu de pan vivi o homi". Esta manhán, he vistu pora teli imáginis da Sagrá Familia chea de jerarquías eclexiásticas ¡¡impresionantis!! -Antoniu Gaudí: arquitectu nun superau enesi tipu de construcción arquitectónica. Según o mei dagal; él, se inspiraba ena naturaleza (enos árbulis) observaba as ramificaciós d’estis, pa logu partindu d’esa visión realizal o proiectu. Han síu, mutus os arquitectus que s’han mirau enesi espelhu intentandu emulal a esi geniu. Pues, nun sólu en Barcelona, se poin admiral as suas obras. Tamén as he vistu i vixitau en León, Astorga i Comillas. Naidi en’hospital, sabía quin era aquel homi muribundu qu’estaban atendendu atropelhau porún tranvía. Lonxi estaban d’imaginal, qu’intentaban salval a vía dun geniu cuias obras o fairían inmortal. Soidi a tos, i que disfruteis do que quea do dumingu. |