Agradecimentu publicu Estoy seguru que con o humildis que son Fontinova e Isabel, se van a sonrojal con esta pequena muestra de agradecimentu que les dedicu, tamen en nomi de miña mullel y filla, a traves de esti meyu nosu de comunicación. En estis dias pasaus he feitu unha peregrinación “ siu generis” a Santiagu de Compostela y o digu asi por que hemus feitu dois mil kilometrus, pero en cochi, isu si con muta chuva y ma tempu en general, asi que, de tiron ,chegamus a Benavente y como le habia ditu a Fontinova que esperaba salualo, se prestó de inmediatu a fermi de guia turísticu y anfritión de primeira clasi, istu ultimu o digu ei. Sendu a hora prevista, nos recollei do Hotel y nos acompaño por Benavente, visitandu os monumentus da ciai, con documentás explicaciós, y fendu unha pará en o Casinu, do que e sociu, que e un edificiu magnificu y con unhas instalaciós que nun envidian a cualquel club de importancia. Acabau o “tour” turísticu en un magnificu Palaciu que e o Paraol de Turismu, nos invito Fontinova a sua casa pa tomal tranquilamenti un viñu, según idia . En sua casa, un estupendu edificiu de tres plantas y sótanu, nos esperaba Isabel, suya mullel, que nos recibí muy cariñosamenti agradecendunus a visita, por sel do lugal y do Foru, ya que poica xenti vay por alí. Fontinova nun ten pichorra, pero si ten un sotanu muy eleganti que ei me atrevu a calificalo de unha magnifica “ bodeguilla” dotá de peira o fogu con chimenea y ben surtia de viñus selectus; asi que ali, acomàñaus tamen de sei fillu Javier, de agradabli conversación y boa man pa tocal a guitarra clasica, fomus agasajaus con unhas botellas de bo Ribera y surtias viandas que nos fideran permanecer en aquel acolleol lugal hasta ben entrá a noiti en que fomus acompañaus hasta dondI nos hospedábamos pa siguil o dia siguienti “ peregrinandu” a Santiagu. Fayu esti relatu extensu, pa recoñocel y agradecel a amabiliai de Fontinova y familia, sabendu que disfrutorin tantu como nosotrus compartindu viñu y cumia y pa da a coñocel a aligria que hemus sintiu os visitantis vendu o ven que vivi aquela familia. Esperu correspondel algun dia a tanta amabiliai y deseu que sea prontu. Soidi pa tos y pa a fala. Chitu. |