Canción (Cantar de juglaría) BOAS TARDIS ( o bôs días si o lees por a mañán; inclusu boas noitis si te has conectáu por a noiti): De maneira similar a o MESTER DE JUGLARÍA (sin querer, de ninhun-ha maneira emulalos), aehi vai un-ha canción, con a temática do día tres de eneru en c´a o Saltu. A canción ten tres partis, que están entremezclás: un-ha con versus de oitu sílabas (están señalizás con un-a a), otrus con versus de seis (con un-ha b) y otrus con versus de ondi sílabas (endecasílabos: señaláus con en-ha c). Digu istu pâ que o que se animi a poñeli música, tenha un-ha somera idea y poia felo milhol. Algun-hos versus sólu relatan as conversaciôs que hubu, quizá nun sea litaral pero cerca le anda. A letra da canción didi asina: CANCIÓN D´O DÍA DO FORU a1. Se acerca ia o tres de eneru, ia se anima o personal, que está dispostu a viaxiar y a merendarsi o corderu b1. ¡Que ricus estaban os arrepeláus que fidu andurinha!. ¡¡Que ricu bocáu!! a2. Mañegus de t´os os láus, furistas con ilusión, van tôs acuindu a reunión; máis o menus preparáus. b2. Y que gustu tiña aquel Valdubón o que Enriqui truxiu ¡Me gustó un montón! c1. ¿Así que nun coñocis a O Parral, ni sabis quin é Brodas ni Andurinha? - Nun sé que fel con a memoria minha - Ven p´adentru qu´os vamus a salual. a3. Han vindu d´a misma Francia y con bastanti apititu, y tamén a vindu Chitu, aunque de menus distancia. b3. Tamén as naranxias de p´a Santiponci. ¡Qué ricas, que frescas qué grandis: enormis! a4. De mutus otrus lugaris, de Cáciris, de Sevilla. Había xienti de Castilla y d´as Islas Balearis. b4. Y tamén que rica esa manzanilla, que nun sé quin truxiu p´alí de Sevilla. c2. ¿Cúmu sabis tú fel arrepeláus, vivindu en Francia con tantu francés? - M´ensinó minha agüela, tu ya ves: ¡proba y verás que ricus m´han queáu! a5. De Cataluña viñeran, y de Mairil capital, y dispois de merendal algun-hos dilsi tuveran. b5. Y aquela ensaimá de p´As Balearis; que un páxiaru truxiu de p´aquelis laris. a6. Y logu os afortunáus que vivin en o lugal que nun tenin que viaxial dispois de haber manducáu. b6. Y había un-ha mojama que quitaba o hipu. ¡Que pustín, que luju! ¡¡que bocáu máis ricu!!. c3. ¿ Y didis qu´o corderu é de Castilla Y que pastu y herbas nun ha probáu? - Reconhozu, Pacu, que está ben asáu Con esti vinhu, ¡vaia maravilla! a7. ¿Y que idel dos anfitriós Chanu y Viki, Viki y Chanu? Quizá d´o foru o decanu, pero sempris un señol. b7. Y tamén prubí anchoas y gambas; y tamén hornazu de pa Salamanca. a8. Cuantu nosotrus levamus nun é ná en comparación, con esa organización d´a que nosotrus godamus. b8. Y un-hos mantecáus jamón en taquitus, y un-ha sobrasá atún y bonitu. c4. En parellas bailorin sevillanas o bailaol: netu de tíu Rosariu. Y tamén hubu un canti extraordinariu en que Maruja se arrancó con ganas. a9. ¿Cúmu é que estás mezclandu Cocacola y Valdubón? - Tú d´o ceu nun tés perdón Poicu máis te vamus dandu. b9. Había viñu finu desi de Jerez: mais to nun se puía bebel de unha vé. a10. Tuvu Nachu a gentileza con as mulheris que había: un-ha flor que se cumía: tô un detalli de grandeza. b10. Y os bombós aquelis dentru de un bunecu, que Nachitu puxiu y que nos comemus. c5. Y tô istu, que agora voi contandu, sobre esa cumilona d´o corderu; que nos vaia sirvindu, ei esperu, pâ otra que vaiamus preparandu b11. S´eitiorin de menus as autoriáis. Elis s´o perderan: ¡tocamus a máis!. Bueno: si algún se apunta a poñeli música: aei está. Prometu nun cobrali ninhún canon, por a letra. BOAS TARDIS. B_RODAS
|