Animandu a Cerrumicli. Pa que se animi o Cerrumicli, vaian estas rimas, feitas de corazón. Forti abrazu B_RODAS PÂ O CERRUMICLI El cernícalo primilla, cerrumicli que le idemus, agora ia nun o vemus en os telláus d´esta villa. Cuandu éramus pequenus, cuandu apenas había cochis, os dagáis le eitaban bochis; agô morrin por venenu. Esis pequenus halcôs, que con nosostrus creceran, y que en un telláu cualquera puías encontral a montôs. Esas avis de rapiña, que criaban en os telláus que algun-hos dagáis os tinhan en as casas encerráus. Cerrumicli desti foru, que agó estás convalecienti: ¡Cumu sempris, se valenti,! Te cantamus tôs a coru. Cerrumicli compañeiru: te veu tristón, de momentu. Ei me tomu o atrivimientu de recordarti o cordeiru. Gastaremus poicu iñeiru: o viñu o pon tei parenti; un viñu, creu, que excelenti. Faia fríu, o nevi, o chova o mañegu Fontinova s´a portáu cumu un valenti. Cerrumicli que anías en as islas Balearis: ¡que as aguas, por esis maris te concedan larga vía!. Se didi en Andalucía que en as casas y en as vías se produdin desconchôs. Pues hay que eitali aligría, hay que eitali dois collôs. Mentras esis desperfectus os haiamus puiu tapal con un-ha capa de cal, habrá seidu tô perfectu. Nos sairán máis avirías, tendremus máis estropicius, mais nun perdamos o juiciu, ni le eitemus fantasías. Chalrrieira ya to a contáu: comi, dulmi, lee, bebi. Nun miris atrás, nun debis pensar en anus pasáus. Vai p´aiantri, decidíu porque en o foru esti anu, tés un cofradi: o milanu, que te poi quital o níu. B_RODAS
|