San Martín de Trevejo - Caceres

Hay,en Os Chafarilitus
un canchal,impresionanti,
entre a espesura,abundanti
de otras peiras de granitu,
y en o paisaxi,inauditu,
hay regateiras y fontis,
que baxian dáquelis montis
cheus de arrogantis castañus,
y unhos nubarrós,extrañus
amenazandu o horizonti.

Está en o meyu partía,
por unha raja,profunda,
que poi,que a vedis,confunda
con unha inmensa sandía,
e pa mí melanculía
en ela,a vedis,xiugaba,
y en ela me refugiaba,
y de amoris escribía,
y os escritus escundía
y naidi mos encontraba,

Recordu lonxi a tormenta
choquis de nubis,tronandu,
y recordu que soñandu
coixas que a alma alimenta
cheirandu a pinu y a menta
miraba patrás,pa grieta,
que fidu extraña malleta,
dondi queaba,escundía
unha carta dirigía
a unha dirección...secreta.



Esti lugal e en un prau de miña guela o güelu,tantu monta,en dondi está a fonti do camiñu dos chafarilitus que subi pa os amiais.E unha
cancheira y os dias aquelis das tormentas lejanas,cheirandu a terra mollá y os aromas do campu de San Martín....¿!!quin nun e seudupoeta!..?