LA UGÜECHA, EL CURDEIRU Y'AL TSOBU LA UGÜECHA, EL CURDEIRU YAL TSOBU Nas curradas de la ilesia taban paciendu una ugüecha ya un curdeirín. Faía muitu fríu yal curdeiru berraba, berraba. Ya cunas suas berridas dicía-tse a la sua madre: -“Mama, vamus pa casa, que va venire’l tsobu ya va cumé-nus”-. Ya contestaba la ugüecha: -“Pacica, pacica, que mañena nevará”-. Ya decía el curdeirín: -“Mama, vamus pa casa, que va venire’l tsobu ya va cumé-nus”-. Ya contestaba la ugüecha: -“Pacica, pacica, que mañena nevará”-. Nestu venu un tsubón pula Curradona, saltóu la paré, achegóu de dous saltos onde etsus ya dixu arregañandu lus culmietsus: -“Voy a cumé-vus agora mesmu”-. La ugüecha quedóu asustada, peru cumu buena fema acurdóu-se-tse una cousa pa entretenere al tsobu: -“Amira, tsubín, nos tamus aiquí güei, peru mañena va matá-nus a lus dous el nuesu amu purque ía la boda d’una ficha. Per amira, you quieru cumere unas yerbinas que tan nun tsendón, pus dicin que si se comen antias de murrere nun se siente la muerte. Ya you, de verdá, dá-me muita grima pensare que me afuegues ya que me manques muitu. En lo que you comu las yerbinas del tsendón baxa hasta’l ríu, reza un padrenuestru, subes apriesa ya después ya puedes cumé-nus y’afogá-nus”-. Aquel tsobu, aunque dicin que tous son malus, tinía el curazón blandín, ya fixu lu que tse mandara la agüecha. Etsa yal curdeiru salienun pul cancietsu ya fonun pa casa patinas que te quieru. Cuandu el tsobu vulvíu del ríu díu-se cuenta de l’engañu ya foi curriendu a la corte de lass ugüechas. Nun pudu entrare purque etsas puxeran una palancona pur dentru. El tsobu cavilóu un poucu y dixu con voz muitu cariñosa: -“¡Salí a mexar!, ¡salí a mexar!”-. Ya contestaba la ugüecha: -“¡Non, non, mexamos en casa! ¡Mexamos en casa!”-. Ya decía el tsobu: -“¡Salí a cusere! ¡Salí a cusere!”-. Ya decía etsa: -“¡Non, non, cusemus en casa! ¡Cusemus en casa!”-. Ya decía el tsobu: -“¡Salí a enfilare l’agucha! ¡Salí a enfilare l’agucha!”-. Ya contestaba la ugüecha: -“¡Non, non, enfilámus-la en casa! ¡Enfilámus-la en casa!”-. Viendu que nun salían ya rabiáu pul engañu, dixu el tsobu: -“A magar soi tsobu cerval, nunca me pasóu outru tal”-. Ya contestóu-tse la ugüecha pur debaxu la puerta: -“¡A magar soi ugüecha berradera, nunca tsevéi tal curridera!”-. F I N Jotaele
|