UNA ISPRISIÓN Roñé con Pepe´l Corio Po´l asunto d´una cárcoba, Y tiro´una isprisión Que ye la que mas me cala. Entós yo, sin mas ni menos, Peguéi una mormiellada, Estrozándo-i el dentame Al so cochino y canaya. Que me llamen sinvergüenza, Pelgar, desprudente, Guaxa, Borracho, mocero, burro, Manguán, fío d´una cabra, Tramposo, lambión, xudío, Rancoyu, musguin, lilaina, Combayón, magüetu, mísere, Gocho, vaqueiro, d´alzada, Pioyón, tiñoso, embustero, Entruso, malbis, pantasma, Gafez, payoto, fatón... Non se me da una corbata. Manque me llamen maricu Non arrespondo palabra; Si dicen que tengo roña, O que toy enllén de cáspia Y soy enxencle y falseru Cuido que naide me falta; Y aguanto com´un santín Que digan que tengo sarna. Premito que m´arrabuñen Y que m´apiedren la casa Y me cuspan nel focicu, Y m´arroben la manzana, Y que me pongan la torga, Y que me mexen´na cama, Y abracen a la muyer (Non siendo mas qu´abrazala). Peru lo que non consiento, Asina me coman l´alma, Ye la isprisión que´l Corio Tuvo a bien de chame´n cara; Pos de cuantes isprisiones S´agomiten, la mas mala Ye... peru val mas callar, Porqu´el fiégadu me baila. ¡Por vida´San Xuan Ladiao Y de toda la mio castra! ¡Vamos, que dicim´a mi Que non tenia crianza! JOSÉ FERNÁNDEZ QUEVEDO
|