POEMA: Morriña do Emigrante

Carzoá, carzoaciño,
teu fillo xa está acá,
para rubir lexeiriño,
ó outeiro da Cidá.

De aquí vexo os teus campos,
vexo Corgo e Lobeira,
vexo casas e nabals,
vexo Rozo e Aguieira.

De aquí vexo os que chegan,
alegres e con afán,
máis tamén vexo tristes,
aqueles que xa se van.

Hoxe te miro e canto,
dende este monte alto,
pero maña que me veu,
xa todo será un pranto.

Moriñas que biquei tanto,
silveira que os criou,
adiós igrexa e pobo,
adiós, póis xa me vou.

sf