A Xironda - Orense

Todo aconteceu aquela fermosa noite de verán baixo o inmenso e fascinante manto estrelado, cando de súpeto ela tirou del para escondelo da feble luz das farolas e sen darlle tempo de pensar, fincoua súa boca ardente na del con maestría e dozura, porque se decataba que se non lle entraba daquel xeito que non o conseguiría. Era unha idea que a ela lle andaba xirando na súa cabeciña dende facía algún tempo e pensou que pagaba a pena arriscarse, aínda que tiña temor a ser rexeitada.
Cando el poido tomar folgo intentou fuxir daquela situación na que se achaba atrapado preguntouse: ¿Por qué a el lle xurdían aquelas historias amorosas tan conflictivas?

o luceiro continuará

Aquela noite de verán resultou ser moi longa para el, que non deixaba de dar voltas e voltas na cama sen ter acougo posible, pechaba os ollos pero, non logrou adormecer ata que o novo día o sorprendía. De pronto sentiu a necesidade de vela e de mirala porque todo lle semellaba como un soño maravilloso, porque aqueles beixiños roubados chegáranlle ata o máis fondo da súa alma. Como era posible deixar de pensar na súa fermosura, nas súas caricias e na súa aroma, se aínda conservaban nos seus labios o sabor da súa boca, como esquecer aquela doce criatura que de súpeto irrompira na súa monótona vida como unha bendición divina que chegar do (máis alá). El só pretendía a súa amistade porque gustáballe escoitar as súas agradables conversas e sentíase ben cando estaba acarón dela, pero María ía en busca de algo máis profundo e emotivo, como era o cariño e un pouco de amor para desterrar aquela tristura que sentía no seu corazón, xa que daba a impresión de que o seu amor nunca fora correspondido como ela se merecía. Porque todos sentimos a necesidade de ser felices nesta vida, ás veces tan conflictiva e efímera dun mundo no que nos vemos atrapados.

¿E ela, que sensacións sente ela aquela noite de verán ....?

o luceiro-----continuará

Aquela maravillosa noite de verán foi a millor para María, desde facía moito,moito tempo. Ela tamén non era capaz de dormir so pensaba en él,na sua penetrante mirada,na sua sonrrisa e nos seus humedos bicos. Dabanlle ganas de correr xunto del, bicalo, abrazalo toda a noite.Pero non era posible xa que aquel fascinante e maravilloso home do que María estaba empezando a perder a cabeza tiña a sua vida e....


A Princesa.

Gracias princesa, estaba seguro que o entenderias. Os sentimentos xurden cando menos os esperamos. Som impulsos humanos que ás veces non somos capaces de controlar e as paixóns acaban desbordándonos, pero sempre é o tempo quen acostuma poñer a cada un no lugar que lle pertence.

aquí remata este relato de verán.

o luceiro

esto quiere decir que el amor de una mujer es un todo y el amor de un hombre solo es un impulso...esto me suena a polvo rapidito y si te he visto no me acuerdo,
que morro!!!

Todas las mujeres deberiamos nacer con el cerebro de una mujer de más de 40 más de uno no se iba a comer un rosco!

besos humedos, besos humedos, la nevera y la cartera llenas que sin eso no hacemos nada.

¡Que pasa!, ¿Es que ya perdimos el repecto a Dios y a las personas? Vergüenza es lo que hace falta en este país tan corrumpido.

no corrompido no está el país, el país está igual que siempre, lo que la gente hace aflorar lo que piensa y antes se quedaba solo en el subconciente, el ser humano por regla general en concreto del genero masculino es por norma un corrumpido, jajajajajaa

Mujer ingrata, que al hombre acusais sin razon.

cuanta razón de llevar para decir lo que digo