Láncara - Lugo

Fai uns anos, acudin co a mina filla que tiña 3 anos a festa de Povoa de San Xulian. Serian como as oito da tarde (20h) e anuncian unha gran sardiñada. Como pra comer todo o mundo anda axiña, pois a-ló fumos eu e a nena; nos puxemos a cola, como os demais, pero cando chegamos a onde o parrilleiro, este deulle a sardiña a persoa que quedaba de tras de nos, ben outro e dalle tamen a sardiña, outro mis, a nena chorando porque o "señor" parrilleiro non lle daba unha sardiña, miña filla chorando, me pregunta- ¿porque no nos dan la sardina papi, que hicimos?-. Eu ollando pra a cara de este asador ocasional de sardiñas non daba credito a o que pasaba; negarlle unha sardiña a unha nena de tre anos. A o final sempre aparece unha persoa con empatia, e foi ela por a sardiña sin que o asador o soupese, e deulla a nena; traiame outra pra min, e nonha quixen, pero o final a provei, pois a nena ma deo a min,despois de pasár ese mal trago, xa que estaba empiconada e cruda. asi son moitas persoas tamen, CRUDAS. Solo era eso. Boas Festas.