Día de TÔS OS SANTUS estas son un.has pequenas reflexiôs sobre o día de TOS OS SANTUS, en o que, cumu sabéis, se acostumbra a honral a os difuntus, a os nosus ancestrus que nos precederan, que nos formorin, que nos educorin, os que nos insinorin esti mañegu, de o que tôs nosottrus estamus muy orgullosus. Vaya pâ elis, miña consideración y respetu, a sabiendas, creu ei, que dispois de nosa generación, é pusibli que se ulvii a memoria de aquelis que nos perecederan. Así o veu ei agora en a juventú actual. Claro, elis aún o ven muy lonxii, otrus, por ley de vía, cumu aquel que didi ya temus un pé en o estribu. Boas tardis, y forti abrazu VI.- DÍA DE TOOS OS SANTUS S´han limpau as sepulturas con floris s´han adornáu: o campusantu ha queáu rebosanti de hermosura. Y cual tristi partitura escutamus un “mementu” que con monótonu acentu vai don Eduardu entonandu. A xienti se quea chorandu y mirandu o firmamentu. Hai tristeda y aflición: está mui redenti o duelu: as mulleris levan velu y redan con devoción. Os homis gravis y serius, dispois de redal un ratu, o quizá de fel un tratu se alejan dó cementeriu. Dexiemus o Jalovín pâ os do mundo anglosajón; Nôs temus en San Martín muta millol tradición: s´acerca ya San Martinhu, hay que dil probandu os vinhus B_RODAS |