To nun van a sel maa nuticias Hemus bautizau, algunhos dos que vivimus aquí, o dia de ayel, como o dia do colesterol, por que promuviu por la Caxa de Extremadura en Sevilla, se celebró, como tos os anus por estas fechas, o dia da matanza extremeña en la localiai Pacensi de Oliva de la Frontera. Fomus cuatro autocaris que partiran de Sevilla as oitu y meya da mañan pa chegal alí dispois de as ondi. Fomus, entre os de os autocaris y xenti que foi en cochi, sobre unhas tredentas persoas- Emepezamus por almodal unhas migas con adeitunas da terra, dulcis variaus, café y a consabía copa de anis pa fel a digestión -que nairi pensi otra coisa-. Se matorin cuatru cuchinus, se desacuartizorin y se preparó proba de distintas clasis, manteca colorá y se fideran lotis pa que ca un logu se levara un poicu pa casa,nun sin antis habel dau conta de unhos aperitivus de queisu y caldereta de cuchinu, un almodu con tos os avius y, como non, naranxas de Fincacha. Mentras tantu se preparaba a cumia se fidu unha visita por o lugal rindinduli un homenagi a un fillu, ya desapariciu de aquela localiai, pintor y defensor do patrimoniu artísticu y ademais gran humanista extremeñu, que se chamaba Timoteu Perez Rubio, colocandu en o monumentu que ten dedicau a él unha coroa de laurel. To estuvu amenizau por unha estupenda charanga que nos acompaño to dia pa animal a festa, como e natural, cerveza y viñu da terra estuveran presentis, aunque nun mutu tempu por que desaparician que daba gloria. En fin un gran dia de celebración y "sana grasa". Y cambiandu de tema, os retratus son estupendus tos, muy expontaneus y naturais,. Cana, te faltó en o titulu de le das a esi dondi estamus cuatro, añadili "patas pa un bancu". Me gusta mutu a fotu y te doy as gracias, a gaurdaré especialmenti con cariñu Buenu, isu e to, por oixi, que haya soidi pa to mundu y pa a fala.Un saluu de Chitu. |