Asina, de Miguel Angel Luengo. ASINA Comu nuehtra tierra palda, i e’locasu ensangrentau. Comu el poleu e’nel prau, Comu e’larau i l’arbalda. Comu el troncu de l’ancina i aqueya dejesa en la taldi. I comu el sol que ya no aldi ocultu trah la calima: asina son nuehtrah palabrah Comu la nochi i el griyu. Comu l’abeja en la jara. Comu e’lolivu sin vara Comu la piel del membriyu Comu el pahtol en la sierra. Comu la trucha e’ne’lagua. Comu el mandil i la enagua. Comu la parra i la jiedra: asina son lah nuehtrah palrrah Comu la choncha acituna. Comu la dulci beyota. Comu el rociu i su gota, a ondi se duelmi la luna Comu el adobi i la piedra. Comu el frutu del cerezu. Comu el tomiyu i el brezu. Comu el paldu de la tierra: asín eh la nuehtra cahta; asina |